ต้องเปลี่ยน…

หมู่นี้ผมไม่ค่อยได้อัพบล็อกเลยเพราะไม่รู้จะเขียนเรื่องอะไร ส่วนงานก็เยอะวุ่นวายจนหมดปัญญาสร้างสรรค์เรื่องอื่นๆ แต่ก็นะไม่อยากให้เดือนนี้ผ่านไปโดยไม่ลงอัพเดทอะไรกันเลย และก็บังเอิญจริง พอดีเมื่อวานนี้เปิดหนังสือพิมพ์มติชน เห็นอะไรน่าสังเกตเลยอยากจะเอามาลงดู แล้วก็นะเจ้ากรรมจริงๆ นสพ.ฉบับก่อนๆโดนขายไปให้คนข้างๆบ้านแล้ว เพราะเขาจะเอาไปเก็บขี้หมา โชคดีที่เพิ่งขายไปเมื่อวานเลยยังไปตามถ่ายรูปนสพ.มาได้

รูปด้านล่างเนี่ย มันจะเป็นประกาศรับสมัครงานของหนังสือพิมพ์มติชนอยู่ในหน้าข่าวบันเทิงนะครับ รู้สึกว่าจะประกาศหามานานกว่า 2 เดือนแล้ว (หรือนานกว่านั้น) ลองมาดูกันดีกว่าครับ ว่าประกาศชิ้นนี้มีรูปแบบเปลี่ยนไปยังไงบ้าง

ประกาศของวันที่ 7 ต.ค. 2551

ประกาศของวันที่ 9 ต.ค. 2551 (จะสังเกตเห็นพื้นคอนกรีตเพราะว่าถ่ายบนพื้นถนนหน้าบ้าน)

ประกาศของวันที่ 21 ต.ค. 2551

ประกาศของวันที่ 22 ต.ค. 2551

ประกาศของวันที่ 23 ต.ค. 2551

ท่าทางคงไม่ค่อยมีคนกล้าไปสมัครมั้งครับ จากที่เป็นรับสมัคร “ผู้สื่อข่าวบันเทิง” ต้องเปลี่ยนเป็น “เพื่อนร่วมงาน” ยิ่งมติชนเป็นหนังสือแนวการเมืองจัด บันเทิงมีบ้าง ใครที่เขาเป็นคอบันเทิงตัวจริงคงขยาด

นิพอผมเห็นประกาศรับสมัครที่ประกาศนานๆ ทำเอาผมนึกถึงตอนที่ส่งไปสมัครงานกับพวกธนาคาร กับพวกบ.ผลิตรถยนต์ ผมก็ได้ไปแบบทดสอบกับธนาคารที่หนึ่งและผมก็คงได้คะแนนทดสอบของเขาต่ำมากมั้งครับ เขาเลยไม่เรียกซักที ส่วนไอ้ตำแหน่งที่ผมสมัครไปทั้งหมดก็ยังว่างอยู่อย่างนั้นจนถึงบัดเดี๋ยวนี้ (เช็คจากเว็บสมัครงาน) ผมก็สงสัยนะ ใจคอรับคนเข้าไปกะจะให้ทำงานได้เดี๋ยวนั้นเลยหรือไง หรือว่าจะเอาเด็กเกียรตินิยมหรือจบนอกทั้งหมด ผมก็เข้าใจฝั่งผู้ประกอบการดี แต่เด็กปานกลางและขยันก็มีตั้งแยะ คุณเอาเขาไปฝึกให้เก่งก็ได้ ถ้าคุณดูแลเขาให้ดีเขาก็อยู่กับคุณตลอดอยู่แล้ว ไม่ลาออกไปไหนง่ายๆหรอกครับ

หืม…