Blog Tag ตาผมบ้าง

ตอนนี้ผมยังคงไปได้เรีื่อยๆกับการปรับตัว ด้วยความที่เป็นคนพูดไม่เก่งและไปกับเพื่อนคนไทยที่เก่งอังกฤษ เลยกลายเป็นว่าผมโดนแย่งพูดหมด ก็เลยเข้าใจแล้วละครับว่า ..ทำไมเขาถึงบอกว่าไปexchangeต้องไปคนเดียวถึงจะดี เป้าหมายตอนนี้ก็เลยเป็นว่าให้รู้จักใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกเท่านั้น จะให้พูดได้แบบเต็มเม็ดเต็มหน่วยคงยาก ค่าเทอมมาเรียนเทอมหนึ่งก็ฟรีสำหรับพวกเอ็กเชง ก็เลยรู้สึกยังพอคุ้มทุนอยู่เหมือนกัน

เอาละครับหลังจากมีคนสามคนแท็กผมมาคือคุณ Teau,คุณ Mymoney และคุณ Photomind ผมก็คงต้องเปิดเผยเรื่องราวทั้งห้า ดังนี้..

1. ถ้าคบเพื่อนกลุ่มใหม่ๆ ผมจะไม่ค่อยได้ยินที่เขาพูดมาเท่าไรแถมบางทีก็ไม่เข้าใจด้วย ผมไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร แต่ถ้ากับคนสนิทมากๆหรือกับครอบครัวก็ได้ยินทุกอย่างหมด พูดอะไรกันก็เข้าใจหมด กับคนแปลกหน้าเช่นคนขายของ,คนขายอาหารก็ยังฟังกันรู้เรื่อง เหมือนกับว่าหูผมต้องใช้เวลาปรับตัว

2. เป็นคนที่ไม่ค่อยชอบซื้อเสื้อผ้าเอง(ยกเว้นพวกหนังสือกับขนม) เวลาไปเลือกเสื้อผ้าต้องพาน้องไม่ก็แม่ไป ต้องให้ช่วยเช็คว่าไม่เชยเกินไปใส่แล้วเข้ากัน และถ้าเดินห้างนานๆจะรู้สึกมึนหัวและง่วงนอน

3. ตอนม.5 ทำรายงานวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับรากต้นกวนอิม อาจารย์สั่งมานานแล้วแต่ไม่ได้ทำจนเหลือสัปดาห์สุดท้าย จึงรีบไปซื้อต้นกวนอิมที่จตุจักรแล้วกลับมาตัดแต่งรากให้ดูเหมือนว่าเพิ่งทำมาเดือนหนึ่ง การรายงานหน้าชั้นส่วนหนึ่งก็เป็นผมออกไปพูด ผลออกมาอาจารย์ชอบมากแถมยังบอกด้วยว่าจะเอาไปจัดในงานวิทยาศาสตร์ให้รุ่นน้อง ผมรู้สึกแย่มากแต่คนอื่นในกลุ่มก็ปลอบใจว่าไม่ควรคิดมากเท่าไรนัก

4. รูปถ่ายเองที่โพสต์ส่วนใหญ่จะเป็นรูปที่ผ่านการแต่งแสงสีอัตโนมัติจาก Microsoft Office Picture Manager แต่ไม่เคยมีการปรับขนาดหรือขยายสิ่งของในภาพนะ ผมว่าพวกคนถ่ายรูปเล่นอย่างผมและคนทั่วไป สิ่งที่จะทำให้ภาพสวยได้มากสุดคือเรื่องของมุมกล้องกับให้ภาพไม่มืดเกินไปก็พอแล้ว ส่วนถ้าจะเอาไปทำเป็นปกหรือwallpaperก็ใช้โปรแกรมช่วยอย่างผมก็น่าจะพอแล้ว

5. สิ่งที่เขียนที่นี้อาจคล้ายๆกับของนักคิดนักวิชาการ(มืออาชีพ)ทั่วไปได้ เพราะว่าผมเองก็ชอบอ่านงานของเขาอยู่แล้วก็เลยมีความคิดที่ค่อนไปทางเขาโดยไม่รู้ตัว ตอนนี้ที่พยายามทำก็คือเลี่ยงเข้าไว้ มีนานๆๆ(ๆ)ทีที่ผมเผอิญเขียนไปก่อนเขาแล้วดันมาตรงกันได้ไงก็ไม่รู้

เอาละครับ อาจจะสั้นไปหน่อยนะครับเพราะตอนนี้ยังไม่เปิดภาคเรียนของที่นี้เลยเที่ยวกันบ่อยหน่อย กว่าผมจะเริ่มแท็กต่อก็มีคนหลายคนโดนไปก่อนแล้ว ก็ขออนุญาตแนะนำบล็อกแบบซ้ำๆหน่อยแล้วกันครับ คุณ Golb เกี่ยวกับเรื่องต้นไม้และธรมมชาติ, ครูบาจิ๋ว เรื่องธรรมะและชีวิตของท่านในดินแดนอังกฤษ, คุณ สุกี้ เป็นบล็อกไดอารี่+เทคโนโลยี, พี่บัว รุ่นพี่ผมอีกคนหนึ่งเป็นนักกิจกรรมและความสามารถในตัวอยู่แยะ และของ Sakaratalha สาวน้อยบ้านักแบตเกาหลีและเพื่อนสนิทของผม

powered by performancing firefox

Thaibloglink บล็อกไดเร็กทอรี่แห่งแรกของไทย

นับได้ว่า Thaibloglink เป็นบล็อกไดเร็กทอรี่แห่งแรกของไทยที่คนไทยทำเอง โดยมีการรวบรวมบล็อกแยกออกมากันอย่างเป็นหมวดหมู่ ส่วนการส่งบล็อกเข้าไปนั้นก็ฟรีไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ แถมการพิจารณาให้ขึ้นในเว็บก็รวดเร็ว ส่วนขั้นตอนการสมัครเพียงแค่กด “เพิ่มบล็อก” แล้วกรอกข้อมูลเพียงเล็กน้อยก็เสร็จแล้ว แถมยังมี button มาให้พวกเราทั้งหลายเอามาตกแต่งด้วย โดยประโยชน์ของการส่งบล็อกเข้าไปในที่นี้ก็คือจะช่วยโปรโมทบล็อกนั้นเอง

• บล็อกไดเร็กทอรี่นี้ทำโดยคุณ John จาก Redtor.com ครับ

wordpress เปิดให้มีการแปลเป็นภาษาอื่นๆ

ที่จริงส่วนนี้ของwordpressคงมีการเปิดมานานไม่เท่าไรนัก แต่หลังจากที่ผมเข้ามาอ่านข่าวสารของเขาล่าสุด ปรากฏว่ามีสักสามสี่ภาษาที่มีการแปลเสร็จกันแล้ว ซึ่งเมื่อผมเข้าไปดูส่วนที่เป็นของภาษาไทย มีการแปลยังไม่ถึงสิบข้อความด้วยซ้ำ้ ตรงจุดนี้ทุกคนน่าจะเข้าใจกันดี เพราะถ้าดูจำนวนผู้เข้าอ่านโพสต์สูงสุด(ของผม)มีสูงสุด21คน ซึ่งอาจประมาณได้ว่ามีคนไทยที่ใช้wordpress21คน นั้นหมายความว่ามีคนที่จะแปลตรงนี้ทั้งหมดมีแค่นี้เท่านั้นเทียบกับภาษาอื่นๆไม่ติด ซึ่งอาจจะมีคนเป็นพันๆหรือหมื่น

อย่างไรก็ตามผมว่าทุกๆคนถ้ามีเวลาว่างก็น่าจะเข้าไปแปลก็ได้นะครับ ถ้าปล่อยไว้นานๆผมว่าไม่ดีแน่ บางอันที่เขาให้แปลเป็นแค่คำหรือข้อความสั้นๆเท่านั้น(แต่บางอันก็แปลไม่ได้ หรือไม่รู้จะแปลยังไง) เพราะฉะนั้นผมว่าไม่ครนามือของพวกเราที่นี้หรอกครับ ผมว่าถ้าช่วยๆกันก็มีโอกาสเสร็จ

…อืมลืมบอกไป ทุกคนเข้าไปแปลกันได้ที่ http://translate.wordpress.com/ นะครับ 🙂

ประกาศขออนุญาตทำลิงค์กับบล็อคอื่นๆในwordpress

ตอนนี้ผมมีblogroll สำหรับใส่blogsต่างๆ ก็เลยอยากจะแอดของหลายๆคนที่นี้ไว้ครับ ถ้าใครอยากให้ผมเปลี่ยนชื่อลิงค์ ก็ขอมาได้นะครับเดี๋ยวแก้ให้ครับ หรือว่าถ้าคนไหนไม่อยากให้ผมเอาลิงค์มาใส่ก็ก็ขอให้ผมเอาออกก็ได้นะครับ                   

ครั้งแรกกับการทำบล็อก

ที่จริงแล้วอันนี้ไม่ใช่บล็อกแรกของผม ก่อนหน้านี้ผู้เขียนมีบล็อกอยู่ที่ blogspot.com แต่ก็เจอปัญหาต่างๆอันได้แก่ การลบบล็อกที่ไม่ต้องการทิ้ง ซึ่งไปๆมาๆพอเช็คดูก็ปรากฎว่าไม่ได้โดนลบจิงๆ บางอันพอโพสต์แล้วก็ไปลงวันที่ผิดก็มี พยายามแก้แล้วก็แก้ไม่ได้ ในที่สุดผมก็ต้องยอมถอดใจ ลาจากเป็นการดีกว่า ถึงแม้ว่า Theme ของเขาจะสวยกว่าอันนี้ก็ตาม

และผมก็มาลงเอยที่บล็อกของที่นี้เพราะหาดูจากหลายเว็บ บางเว็บที่สวยๆใช้โปรแกรมwordpress ก็เลยตัดสินใจมาใช้ของที่นี้ซะเลย …ไม่รู้ว่าจะมีปัญหาอะไรอีกหรือป่าว

สำหรับแรงบันดาลใจแรกๆของผมที่ทำให้ผมสนใจการทำบล็อกนั้นมาจาก หนังสือเล่มหนึ่งซึ่งนำข้อเขียนมาจากบล็อก ที่มีโฮสต์อยู่ที่ blogspot.com ใครสงสัยว่าเป็นบล็อกอะไรก็ลองไปหาตามแผงหนังสือก็แล้วกัน ขอบอกใบ้ว่าเป็นอาจารย์ท่านหนึ่งในมหาลัยฯเป็นคนเขียน (บล็อกที่มีลิ้งค์ในบล็อกนี้บางอันมีเนื้อหาดีมากๆ)

สำหรับเนื้อหาโดยทั่วไปที่ผมกะว่าจะเขียน จะเกี่ยวกับเรื่องด้านสังคม การเมือง และปัญหาต่างๆในปัจจุบัน และอาจจะวกมาเขียนเรื่องปัญหาส่วนตัวบ้าง แต่ผมต่องขอเน้นย้ำว่าผู้เขียนก็ผ่านเหตุการณ์ต่างๆมาบ้าง หลายๆเหตุการณ์ซึ่งบางอย่างอาจทำให้มุมมองที่มีต่อโลกบิดเบี้ยวไปจากความเป็นจริง รวมทั้งข้อเขียนบางอย่างซึ่งอาจจะต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญจริงๆ ซึ่งผู้เขียนเป็นแค่นักศึกษาระดับการเรียนปานกลางเท่านั้น

ก็อยากจะบอกว่าถ้าจะออกความเห็นแย้งหรือเพิ่มเติมอะไรก็เชิญได้เลย แต่ก็ขอให้มีสาระด้วย ไม่งั้นก็อาจใช้มาตรการณ์ลบทิ้ง หรือถึงขั้นประกาศภาวะฉุกเฉิน(เอ.. ทำได้หรือป่าวเนี่ย)

เอาละครับสำหรับครั้งแรกก็พอแค่นี้ก่อน เอาไว้เขียนต่อคราวหน้า ….ว่าแต่ว่าจะมีคนมาอ่านบล็อกผมไหมเนี่ย